Blog

Juli 2022
Omarm je vrouw zijn!
Terwijl we in de auto naar de eerste vakantiebestemming rijden, bedenk ik me dat het weer eens tijd wordt voor een blog. Ik bedenk wat me bezig heeft gehouden en soms zelfs heeft aangegrepen de afgelopen tijd en kom maar uit op een onderwerp: De vrouw en (het accepteren van) haar lichaam.

Vanavond heb ik tijd, want ik moet mijn dochter en vriendin vannacht ophalen uit een discotheek in Lloret de Mar. Best spannend ze zijn 16 en echt wel verstandig, maar houden ook echt van een feestje. Daarnaast zijn het prachtige verschijningen. Maar om nu te gaan slapen en de wekker te zetten, dat durf ik niet aan. Dus eindelijk 00.30 uur tijd om een blog te schrijven.

We hebben de afgelopen tijd heel veel bikini’s en badpakken verkocht aan zoveel verschillende vrouwen. Er is geen enkele vrouw gelijk, maar weet je waar ze wel gelijk in zijn: in het kritisch zijn en (afkeurend) kijken naar hun eigen lichaam. Echt geen enkele vrouw is tevreden. Jammer he, want ik heb zoveel beauty’s in de paskamer gezien. En inderdaad ik kijk niet naar dat vetrolletje, die dikke bovenbenen, of die buik. Nee ik kijk naar het totaalplaatje. Ik zie namelijk hoe mooi die top zit hoe prachtig die billen staan in dat bikinibroekje of naar voor mij jaloersmakende slanke lange benen. Hoe mooi een vol lichaam in verhouding kan zijn. Elke keer zeg ik “denk je nu echt dat al die vrouwen je van top tot teen bekijken?” Tuurlijk ze zijn er maar die zijn in onze ogen vals, jaloers of kijken vol bewondering naar je. Maar de meeste ogen zijn volgens mij gericht op het gezicht en de bikinitop. En als dat “spreekt” en je hebt de juiste pasvorm dan heb je volgens mij de juiste bikini. Maar hoe fijn zou het zijn als je op het strand loopt en een compliment krijgt van een andere dame over je bikini en je lijf? Maar hoe leuk is het om een andere vrouw blij te maken? Want het kan zoveel doen met het zelfvertrouwen van iemand. Waarschijnlijk heeft ze net als jij zich best onzeker gevoeld in de paskamer, terwijl ze de bikini paste. Vind jij het lastig om een compliment te maken aan een onbekende vrouw, begin dan in je eigen omgeving. Want moeders onze eigen dochters hebben het soms ook best te verduren. Helaas hebben we afgelopen tijd ook best veel onzekere en soms huilende pubers in onze paskamer gehad. Ik vind het schrijnend om te zien, hoe ze naar hun eigen lichaam kijken en er niets moois aan kunnen zien. Maar dit is toch wel de taak van haar naasten om ze in te laten zien dat ze prachtig zijn, ondanks alle oneffenheden, die we helaas allemaal hebben.

Laten we deze zomer elkaar steunen en elkaar complimenten geven over die prachtige bikinitop of die kleur die fantastisch bij haar ogen staat. Of je puberdochter die een compliment heel goed kan gebruiken. Het is zo’n klein gebaar, maar kan iemands vakantie nog leuker maken.

Het wordt tijd om de auto te starten en die twee beauty’s weer veilig in bed te krijgen, zodat ik ze morgen weer kan vertellen hoe mooi ze zijn!

PS een compliment moet wel gemeend zijn.
Juni 2022
Bikinistress
Het is de tijd van het jaar om onze bikini weer uit de kast halen. Wij hebben afgelopen december de eerste dozen al uitgepakt met prachtige badpakken, tankini’s en bikini’s. Maar wat dragen we dit jaar? Bijna alle dames krijgen stress van het woord: badkleding. En vooral welk broekje gaan we dragen?

Ik had vroeger ook heel veel stress van het bikinibroekje. Aangezien ik gezegend ben met een volle bos haar en dikke wenkbrauwen, snap je dat er op plaatsen waar je het niet wilt, ook veel haar groeit. Helaas was dat met een “gewoon” bikinibroekje niet onder controle te krijgen. Haar blijkt in de zomer ook nog eens harder te groeien, omdat het blootgesteld wordt aan de vitamine D die zich in zonlicht bevindt. Dus ik droeg een bikinibroekje met pijpjes. Maar wist je dat je van een short kleine dikke beentjes krijgt?

Een short staat het mooiste bij vrouwen met lange slanke benen. Je raadt het al die heb ik niet. Maar het was kiezen uit twee kwaden. Ik koos voor het broekje met pijpjes, dus kleine dikke beentjes, maar je zag in ieder geval geen haar. Acht jaar geleden nam ik de stap om mijn benen van lies tot enkel te laseren. Dat is de beste beslissing ooit geweest. Een rib uit mijn lijf, maar om de drie weken je hele benen harsen kost ook een godsvermogen. Mijn overbeharing is nu tot een minimum beperkt en heel goed onder controle te krijgen met een ordinair scheermesje. Alle shortjes heb ik meteen de deur uit gebonjourd. Ik kies nu voor een “kleiner” broekje. Tja en ik hoor je denken kleiner broekje? No way, niet voor mij. Maar wist je dat een “kleiner” broekje bij veel vrouwen meer flatteert dan een grote broek? Ik ben afgelopen november een weekje op Aruba geweest met een vriendin. Heerlijk in de zon en op het strand. En ik kan het niet laten om al die vrouwen te bewonderen in hun bikini, badpak of tankini. Een beroep tic, zeg maar. Het leuke is, dat bijna alle vrouwen in deze contreien kleine broekjes dragen. Velen zelfs een brazilian (deze bedekken je billen net iets meer dan de string) en de echte durfal zelfs een string.

Ook dames waar de billen de beste tijd wel hebben gehad. Bij een aantal denk ik: “tja dat zou ik niet doen”. Maar er zijn ook een aantal, waarvan ik denk wow dat staat je echt nog heel goed. En bijna al die figuren komen echt beter uit in een kleiner broekje of zelfs een string. Ik hoor je denken jaja, maar dat ga ik echt niet doen. Ik kies lekker voor een hoge broek, waar mijn billen en mijn buik goed inzitten. Volgens mij is dat ook echt Noord-Europees. Want kom je richting Zuid-Europa dan worden de broekjes steeds kleiner. Maar wist je dat een grote bikinibroek heel veel nadelen heeft: Ten eerste, als je niet zo groot bent, dan is je hele rug bijna bedekt door stof. Ten tweede, door een grote broek lijken je billen veel groter, als je alles erin wilt stoppen dus buik en billen dan komt echt de nadruk te liggen op je billen en buik (terwijl je dit niet wilt). Maar goed, ik snap dat je nog niet gelijk overtuigd bent door mijn verhaal. Daarom hebben wij in onze winkel verschillende broekjes bij de bikinitop. Zodat je keuze hebt. Als je durft, probeer dan dit jaar ook eens een kleiner broekje te passen. Gewoon om eens te kijken wat dit doet voor je figuur. En vergeet niet, we hebben allemaal issues: de een is te dik, de ander te dun, of te kleine borsten, te grote borsten, overbeharing, geen billen, dikke billen, en zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Het meest belangrijk is dat jij straks zo zelfverzekerd mogelijk over dat strand paradeert en daar helpen we je heel graag bij!
April 2020
Corona
Opeens is alles anders. Voor jou, voor mij, voor iedereen. De coronacrisis raakt iedereen. Wie een aantal weken geleden tegen mij had gezegd, voorlopig niet meer uiteten, een drankje drinken bij vrienden, sporten, geen koopavond meer draaien, geen taart meer bakken voor de winkel, die had ik vierkant uitgelachen. De realiteit is nu dat we anderhalve meter afstand moeten houden van iedereen die we tegenkomen.
De winkel heeft andere openingstijden namelijk elke dag van 10.00 tot 17.00 uur. Als klap op de vuurpijl komen er bijna geen klanten meer in de winkel, hooguit mogen dat 4 personen tegelijk zijn. Zelfs toen de eerste besmetting op 27 februari in Nederland werd vastgesteld, had ik dit niet kunnen en willen geloven. Maar nu twee weken later is het heel goed ingedaald.
De eerste week maakte mijn hoofd overuren. Hoe ga ik dat allemaal aanpakken? Het ene creatieve idee volgde het andere in razend tempo op. Maar vorige week had ik toch wel een dip. Mijn bovenkamer maakte nog steeds overuren, maar het tempo was niet bij te houden. Alles werd tientallen keren gecheckt per dag: bankrekeningen, mail, app, Facebook, Messenger, Instagram, want ik mocht niks missen naast al het andere corona nieuws. Het huilen stond me nader dan het lachen.
Toen ik afgelopen vrijdag aan het sporten was en mijn telefoon aanzette (wie weet zou ik een bestelling binnenkrijgen), besefte ik me opeens nu is het klaar. Sporten is voor mij even alleen met mezelf bezig zijn en alles loslaten. Dat lukt niet als ik op een bank lig en veel kilo’s wil wegdrukken. Dus, na mijn eerste oefening drukte ik demonstratief mijn telefoon uit. Ik ga het anders doen, bedacht ik me. Ik ga dit niet volhouden, want niemand weet hoe lang dit gaat duren. Het anders doen geeft lucht. Dat betekent dat ik nog steeds ga bezorgen en ophalen (mocht de bh niet de juiste zijn) in Meppel en omstreken. De concurrentie met de online-bestellingen wil ik graag aangaan. Ik ga nu bezorgen op vaste dagen in de week. Ik leg mijn telefoon en MacBook af en toe weg. Mijn collega’s kunnen ook heel goed alle sociale contacten in de gaten houden. Samen met mijn boekhouder heb ik alles op een rijtje gezet, om overzicht te houden. Wat ben ik blij met deze man. Als mijn hersenpan nu draait is er ook weer ruimte voor creativiteit. Wellicht versla ik mijn huishoudelijke uitstelgedrag, want één keer in de week ga ik “lekker” opruimen.
Tot slot is het goed om te beseffen dat mijn zorgen peanuts zijn bij de echte ellende. Zoals de overvolle ziekenhuizen, te weinig ic-bedden, keuzes moeten maken tussen leven en dood, het niet mogen bezoeken van je (klein)kinderen of (groot)ouders, nabestaanden niet kunnen troosten na het overlijden van een dierbare en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Lieve allemaal, zorg goed voor jezelf en elkaar.
Maart 2020
Wat voor taart eten we zaterdag?
Deze vraag heb ik afgelopen weken nog wel eens gekregen. Je vraagt je misschien af waarom? Wij hebben elke zaterdag taart en als het even kan zelfgebakken. Mijn collega vertelde dat ze bij haar vorige werkgever op zaterdag altijd appeltaart aten. Heel wat klanten kwamen ’s morgens al vroeg naar de winkel om gezellig een kopje koffie te drinken en een stukje taart te eten. Ik dacht wat gezellig, dat ga ik ook doen, maar dan met eigengebakken taart en elke week iets anders. Ik vind het heel erg leuk om zelf te bakken. Maar ja er is vaak weinig tijd voor deze heerlijke hobby. Want af en toe word ik helemaal opgeslorpt door mijn werk. Ik hoor mijn kinderen nu al denken af en toe? Nou best wel eens mam. Gelukkig krijg ik dan tijdig een signaal (lees appjes) van een van mijn kinderen. Want ze vinden het (gelukkig) nog steeds fijn als ik er af en toe ‘s middags ben, als ze uit school komen. Dus ik ving twee vliegen in een klap: thuis taart maken op vrijdagmiddag. Weg schuldgevoel en tijd voor een van mijn leukste hobby’s. De hele week kijk ik ’s avonds op pinterest naar heerlijke taarten (al een hele leuke ontspanning) die voor mij goed te bereiden zijn. Want ik ben wel een beetje een slordige en chaotische kok. Dus een prachtige marsepeinen taart met mooie bloemetjes en andere leuke frutsels is aan mij niet besteed. Ik ben meer van het grovere werk, maar doe elke vrijdag mijn best om een zo’n lekker mogelijke taart te serveren. Als de taart mislukt is (en dat is ook al eens gebeurd), hebben we altijd nog onze heerlijke banketbakkers in Meppel. Maar het komt ook voor dat ik door tijdgebrek om 01.00 uur nog sta te bakken. Dat is niet altijd succesvol en er zijn ook geen kinderen meer in de keuken. Dus missie volledig mislukt. Maar goed de vrijdag erop probeer ik weer op tijd een heerlijk baksel te bereiden. En ondertussen gezellig te keuvelen met de kinderen.

Natuurlijk willen wij ons ook blijven onderscheiden. Door extra aandacht aan onze klant te geven. Wij vinden het belangrijk dat je het naar je zin hebt in onze winkel. We willen je graag verwennen en eerlijk advies geven over onze collectie. Op zaterdag dus door een heerlijk taartje bij de koffie (ook leuk voor de heren die even moeten wachten). Maar dat ik word aangesproken als ik in door de stad loop. He Jolanda welke taart ga je zaterdag bakken? Of een klant die afgelopen vrijdagochtend binnenkwam met haar moeder en zei: oh we hadden eigenlijk morgen moeten komen, want dan krijgen we taart. Daar had ik van tevoren niet over nagedacht, maar dat is zeer zeker wel de kers op taart!

Tot zataartdag.
Januari 2020
De Bus
Ik word dit jaar 50. Daar werd ik vorig jaar in december al aan herinnerd, want ik kreeg een uitnodiging voor het bevolkingsonderzoek borstkanker. Vanaf nu t/m mijn 75ste krijg ik elke twee jaar een uitnodiging om mee te doen. Dat beslis je zelf, maar als je bedenkt dat een op de zeven vrouwen in Nederland borstkanker krijgt, dan ben ik erg blij met de bus.

Dit onderzoek is bedoeld om borstkanker zo vroeg mogelijk te ontdekken. Hoe eerder borstkanker wordt ontdekt, hoe groter de kans op een succesvolle behandeling. Ook is vaak een minder ingrijpende behandeling nodig.

Wat is borstkanker? Het lichaam bestaat uit miljoenen cellen. Door verandering in cellen kunnen deze snel gaan groeien en het lichaam beschadigen. Dit is kanker. De kanker die het meest voorkomt bij vrouwen is borstkanker. In het begin kan borstkanker groeien zonder dat je er iets van merkt.

De “bus” heeft in mijn ogen toch wel iets onheilspellends. Je hoort toch vooral de negatieve verhalen. Ik fietste keihard (tijd niet in de gaten gehouden) met zachte banden en een blaas die op knappen stond naar de bus. Hijgend kwam ik daar aan en vroeg: waar is de wc? Ik had iets gelezen over een wc. Nou die was er dus niet (staat ook duidelijk in de folder: in de meeste onderzoekcentra is geen wc aanwezig). Ophouden was geen optie. Ik weet nog hoe het voelde van een vorige keer dat je borst op de plaat werd gelegd en toch redelijk wordt platgedrukt. Dat zou gegarandeerd een natte broek opleveren. Gelukkig kon ik in de buurt plassen. Wat een opluchting en dit gevoel bleef overheersen tijdens het foto’s nemen. Ik vond het dus erg meevallen. Nu tien dagen afwachten.

In de winkel merken we ook dat “de bus” er is, want helaas komen dan de vrouwen om een stevige sportbh te kopen, voor na de operatie. Wat me opvalt is dat de meeste vrouwen - hoe onzeker hun situatie ook is - klaar zijn om het gevecht aan te gaan met deze verschrikkelijke ziekte.

Wat mij het meest raakt is de periode erna als ze ‘kankervrij’ zijn verklaard. Want veel vrouwen krijgen dan last van de gevolgen van het (zware) behandeltraject. Voorbeelden hiervan zijn: hartfalen, overgangsproblemen en hierdoor kilo’s aankomen. Last hebben van opvliegers en gewrichtsklachten. Of onvruchtbaarheid, cognitieve klachten (geheugen- en concentratieproblemen), angst, depressie en vermoeidheid. In de paskamer hebben wij vooral te maken met vrouwen waarvan hun lichaam is veranderd. Met tranen in hun ogen vertellen ze hoeveel kilo’s ze zijn aangekomen, maar dat hun omgeving zegt: “Je moet blij zijn, je bent toch kankervrij.” Natuurlijk ben je hier blij mee, maar met al die extra kilo’s, die (chronische) vermoeidheid, de psychische klachten? Dat is zwaar, weet ik helaas uit eigen ervaring. Mijn zus had ook kanker. Thymuskanker (heel zeldzaam). Ze vocht als een leeuwin. Al die behandelingen kon ze aan hoe zwaar ook. Maar de gevolgen, die waren haar grootste vijand. De energie hiervoor was op. Uiteindelijk is dit haar ook fataal geworden. Het lichaam was op. Wilma is op vijftigjarige leeftijd overleden, na een ziekbed van dertien jaar. Ik heb in deze jaren gezien dat gevolgen van deze ziekte onderschat worden. Maar zou jij blij worden van extra kilo’s, vermoeidheid, je lichaam wantrouwen? Nee natuurlijk niet.

In ons vak kunnen wij deze vrouwen tijdens het passen steunen. We zorgen dat we ze ondanks hun gewichtstoename of -afname, een zo goed mogelijke pasvorm aanmeten.

Maar ik denk dat deze vrouwen als ze ‘kankervrij’ zijn verklaard, meer steun nodig hebben dan dat ze aangeven en wij in de gaten hebben. Voor ons gaat het leven verder, voor hun ook, maar wel op een hele andere manier. Wellicht goed om hier af en toe eens bij stil te staan.
November 2019
Overgang
We krijgen er allemaal mee te maken. Ik ben bijna 49 en volgens mij begonnen aan de overgang. Want op dit moment zit ik thuis. Een week geleden ben ik geopereerd aan een verzakking (pffff wat een erg woord) en is mijn baarmoeder verwijderd. De reden hiervan is dat al een dik jaar heel vaak bloedingen heb en vanaf de zomer eigenlijk iedere dag. Ik heb een jaar lang allerlei medicijnen en spuiten uitgeprobeerd, maar niks hielp. Op een gegeven moment was ik er zo aan toe om afscheid te nemen van dat “huisje” waar vier zwangerschappen uit voort zijn gekomen en drie gezonde kinderen uit geboren zijn. Maar nu krijg ik de vraag, zit je nu ook in de overgang? Nou volgens mij zat ik daar al in, in ieder geval in de premenopauze. Maar als je altijd bloedingen hebt dan weet je helemaal niet meer in welke fase je zit.

In de eerste fase (premenopauze) krijg je te maken met hormoonschommelingen, omdat je eitjes opraken. Je raakt snel geirriteerd, sneller boos en kunt last hebben van stemmingswisselingen. Mijn huisgenoten snappen soms niets van mijn gedrag. Ik schreeuw dan sorry maar, het komt allemaal door die %&# eitjes die opraken! Of dat zweten en het zo ontzettend warm hebben. Laatst fietste ik ’s morgens naar de winkel in mijn hemdje en kwam mensen tegen in hun jas, sommige zelfs met sjaal. Ik dacht bij mezelf hoezo een jas en een sjaal? Oh ja die verschrikkelijke hormonen, die alles op de kop zetten af en toe. Gelukkig zag ik de buurvrouw in een soortgelijk hemdje, zonder jas en sjaal. Ik zei gekscherend tegen haar volgens mij hebben wij dezelfde kwaal, wijzend op onze blote armen.

In de winkel komen we ook veel vrouwen tegen, die of in de premenopauze, de menopauze (de laatste menstruatie) of de postmenopauze (de tijd erna) zitten. De een heeft last van opvliegers, de ander heeft 10 kg cadeau gekregen, weer een ander slaapt zo slecht en heeft hartkloppingen, of urineverlies en pijnlijke borsten, en zo kunnen we nog een hele waslijst aan klachten opnoemen.

Maar wat we ook vaak zien dat vrouwen in deze periode erg onzeker worden over hun lichaam. Hun lichaam verandert, de meeste vrouwen krijgen grotere borsten. Maar wat voor veel vrouwen erg vervelend is dat de vetverdeling verandert. Het vet wat in de jonge jaren bij de meeste vrouwen op de heupen en benen zit, verplaatst zich naar de taille na de overgang. Ook je eetgedrag kan tijdens de overgang veranderen door de oestrogeenschommelingen. Vrouwen gaan gemiddeld meer eten en krijgen een voorkeur voor het eten van zoet-zoutcombinaties omdat dit het serotoninetekort, dat door het gebrek aan oestrogeen ontstaat, compenseert. En wat dacht je van stress? Kort door de bocht gezegd komen veel vrouwen in deze periode aan door hormonen, genen, stofwisseling en stress.

Dat betekent ook dat in deze fase de meeste vrouwen veranderen van bh maat. Daarom is het heel goed om juist in deze periode je maat te laten checken. Maar de meeste vrouwen vinden het al geen feestje om een bh te passen, en zien ze er nu nog meer tegenop. Maar wist je dat je met de juiste maat en pasvorm je wel vijf kg lichter kunt lijken, zelfs tijdens de overgang. Ach de ene vrouw heeft dit en de ander heeft dat. Maar zolang we elkaar een beetje kunnen steunen en ervaringen kunnen delen dan komen we er vast door. Weet dat het een fase is en dat je het niet alleen hoeft te doen. Want hoewel niemand graag oud wil zijn, wil iedereen het worden. Ik ga morgen in ieder geval al die pakken maandverband ritueel verbranden.

Op naar een mooie tweede helft!